Λετισιά Κολομπανί – Η Πλεξούδα
(μετάφραση: Γιάννης Στρίγκος – Εκδ. Πατάκη)
Στην Πλεξούδα διασταυρώνονται οι ζωές και η μοίρα τριών γυναικών που δε θα συναντηθούν ποτέ.
Η πρώτη είναι η Σμίτα, η οποία ανήκει στην κάστα των Ανέγγιχτων, δηλαδή στο χαμηλότερο σκαλοπάτι της ινδικής κοινωνίας. Οι συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες ζει είναι άθλιες, όπως και η δουλειά της στα αποχωρητήρια. Έχει όμως άλλα όνειρα για τη μικρή της κόρη κι αυτό θα την οδηγήσει στο να πάρει μια παράτολμη απόφαση.
Η δεύτερη είναι η Τζούλια από το Παλέρμο. Είναι αποφασισμένη να βρει λύση ώστε να μη χαθεί η βιοτεχνία του πατέρα της, που μοιάζει να βρίσκεται σε αδιέξοδο λόγω της αλλαγής των συνθηκών.
Η τρίτη είναι η Σάρα, εξαιρετικά επιτυχημένη δικηγόρος στο Μόντρεαλ, που βλέπει τον κόσμο της να κλυδωνίζεται, μαζί με την υγεία της, καθώς έρχεται αντιμέτωπη με τον κοινωνικό αποκλεισμό του εργασιακού της περιβάλλοντος όταν αποκαλύπτεται πως πάσχει από καρκίνο.
Οι ιστορίες αυτών των τριών γυναικών, που καλούνται να παλέψουν ενάντια στη μοίρα τους, είναι άρρηκτα δεμένες με ένα παράξενο νήμα που κι οι ίδιες δε γνωρίζουν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
–
«Η Πλεξούδα είναι ένα κείμενο ξεχωριστό και συγκινητικό. Κανείς δεν υποψιάζεται εξαρχής το αδιόρατο νήμα το οποίο ενώνει τελικά τις τρεις αυτές γυναίκες από τα τρία άκρα του πλανήτη. Η Κολομπανί ερευνώντας τα άδυτα της ψυχής τους και την τόσο διαφορετική καθημερινότητά τους, δημιουργεί τελικά ένα βιβλίο το οποίο διαβάζεται απνευστί και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα». (Λεύκη Σαραντινού, bookpress.gr, 09/04/2021)
«Ένας αριστοτεχνικός ύμνος στον αχαρτογράφητο μόχθο των γυναικών απ’ άκρη σ’ άκρη της γης». (Kirkus Reviews)
–
Το σχόλιο αυτό εμπεριέχει την αίσθηση που αφήνει η ανάγνωση του βιβλίου. Ένας ύμνος για την γυναίκα.
Για την δύναμη, τα όνειρα, την ελευθερία, τις προκαταλήψεις, την αξιοπρέπεια και τον πόνο κάθε γυναίκας, ανά τον κόσμο. Γιατί η γυναίκα σε όλες τις κοινωνίες μοχθεί καθημερινά και πολλαπλάσια για να επιτύχει τους προσωπικούς και επαγγελματικούς της στόχους. Τίποτα δεν της χαρίζεται. Τίποτα δεν συγχωρείται.
Οι ηρωίδες παίρνουν την ζωή στα χέρια τους. Αψηφούν νόμους, κοινωνικές επιταγές και προκαταλήψεις.
Επαναστατούν για να σωθούν. Διεκδικούν με θάρρος την ζωή που τους αξίζει. Την ζωή που οι ίδιες επιλέγουν, αρνούμενες τον ρόλο του υποταγμένου θύματος, που τους επιβάλλει ο περίγυρός τους.
Η Κολομπανί καταφέρνει με μεγάλη μαεστρία να «πλέξει» τρεις ιστορίες γυναικών που κατάγονται από τρία διαφορετικά σημεία του κόσμου, με εντελώς διαφορετικό κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο. Αφηγείται δύσκολες καταστάσεις με έναν τρόπο που θυμίζει χάδι… ένα χάδι που το έχουν ανάγκη οι τρεις ηρωίδες… Πλέκει την πλεξούδα αυτών των τριών τόσο διαφορετικών μεταξύ τους, όσο και όμοιων στην ουσία ιστοριών, που εξελίσσονται παράλληλα και η αφήγηση εναλλάσσεται στα μικρά πυκνά κεφάλαια. Ο τρόπος γραφής βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την ίδια την αφήγηση.
Αυτό το σχήμα, οι θεματικές και η λιτή γραφή, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.