Γρηγόριος Ξενόπουλος – Τυχεροί και Άτυχοι
Με το μυθιστόρημα αυτό ο Ξενόπουλος προβάλλει ένα πρόβλημα, αιώνιο και παγκόσμιο: Το αν υπάρχουν άνθρωποι τυχεροί και άτυχοι, εκ γενετής.
Ο Ρίτσος Καλογεράς θεωρεί τον εαυτό του άτυχο σε αντίθεση με τον παιδικό του φίλο Στέλιο τον οποίο θεωρεί τυχερό. Έτσι είναι πράγματι;
Μέσα από τις ζωές των ηρώων του ο Ξενόπουλος εξετάζει το ερώτημα: Είναι οι τυχεροί πάντα ευτυχισμένοι και οι άτυχοι πάντα δυστυχισμένοι;
Φιλίες, έρωτες, ανατροπές, απρόοπτα, χαρές και στεναχώριες οδηγούν στο συμπέρασμα πως άλλο είναι η Τύχη και άλλο η Ευτυχία.
Απόσπασμα από το βιβλίο:
«Τι ήταν λοιπόν αυτή η κακοτυχία της Ρόζας, αυτή η ολέθρια δύναμη που είχε μέσα της, κι αναστάτωνε τη θάλασσα όταν ταξίδευε, και πυρπολούσε τα σπίτια όταν καθόταν , και θανάτωνε τους ανθρώπους όταν την αγαπούσαν;… Υπήρχε κάτι. Μα τι ήταν λοιπόν;
Η απορία αυτή εσπάραζε τώρα το Ρίτσο περισσότερο κι από τη θλίψη του. Και με τα δάκρυα που έχυναν ακράτητα τα μάτια του, έκλαιγε περισσότερο τον εαυτό του, τους ανθρώπους, την τραγική μοίρα τους – όλ’ αυτά τα δυστυχισμένα πλάσματα που βρέθηκαν σ’ έναν κόσμο γεμάτο μυστήρια ανεξιχνίαστα, σκοτάδια – παρά τον πολυαγαπημένο φίλο που έχανε για πάντα.»